یکشنبه، مهر ۰۷، ۱۳۸۷

نیلوفر

سَرو مرا بگرفته در آغوش ، نیلوفر
بر گِرد سَروم مانده لب خاموش، نیلوفر
مردانه بگرفته است بازوی ضعیفش را
سَروم چه زیبا می کَشَد بر دوش، نیلوفر
با هر نسیمی نازک اندامش به رقص آید
رقص قشنگی دارد آبی پوش ، نیلوفر
پروانه ها بر گِرد رویش در تکاپویند
تا که دهانشان پُرکند از نوش ، نیلوفر
در سایه سار سرو خود آرام می خوابم
از عطر خود کرده مرا مدهوش، نیلوفر
با جام های آبی گل های خوش رنگش
بر شِکوَه هایم می سپارد گوش، نیلوفر
تا چشم بگشاید به روی دختر خورشید
وقت سحر آوا دهد چاووش ، نیلوفر
« سینا» که برگ بی قرار زرد پاییزی
اینک گشوده بهر تو آغوش، نیلوفر
رحیم سینایی 10/5/1387

هیچ نظری موجود نیست: