سه‌شنبه، مرداد ۰۶، ۱۳۸۸

گُل ناز

گُل زیبای ناز می‌مانی
غزلی پُرزِ راز می‌مانی
تو پُر از موج وچینی وشکنی
تُند رود هراز می‌مانی
تونباشی نوا ندارد چنگ
همه نُتهای ساز می‌مانی
همه دارند آرزوی ترا
مثل عمر دراز می‌مانی
هرکس از تو روایتی دارد
چون قنوت نماز می‌مانی
مثل دیوان حافظی تو لطیف
کی شوی بسته باز می‌مانی
آن سه بیتی زِ سعدی شیراز
تا ابد درفراز می‌مانی
من زمینی تو آسمان جاهی
تیز پَر شاهباز می‌مانی
نفسم درهوای تو گرم است
بهر« سینا» نیاز می مانی
رحیم سینایی 31/4/1388 5صبح