نگاهی چو آیینه دارم تو داری ؟
دلی پاک وبی کینه دارم توداری ؟
گره می‌گشایم صبا گونه در باغ
من این رسم دیرینه دارم تو داری ؟
بدان آتش طور نَبوَد نیازم
که آنرا دراین سینه دارم تو داری ؟
من آن تیر سبز به قلب خزانم
رسا سرو سبزینه دارم تو داری ؟
مرا وحشتی نیست از ظلمت شب
که مهتاب سیمینه دارم تو داری ؟
مرا پاکبازی همین یک صفت بس
گرو خرقه پشمینه دارم تو داری ؟
من این نان به رنج وتعب درکف آرم
به دستان خود پینه دارم تو داری؟
به « سینا» بگو دیگر از ما نرنجد
صراحت چو آیینه دارم تو داری ؟
رحیم سینایی 1/1/1389
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر