دلخسـته‌ی روزگار خویشم ............ در غربتم ار دیار خویشــم
من در غم هم نفس نشستم ........... چشمی به ره نگار خویشـم
خورشید رُخان جفا نمودند ............ دلبسته‌ی شام تار خویشم
هرچندشکسته‌ای تو پیمان ........... پابند برآن قـرارخویشــم
از داغ هــزار آرش امــروز ........... درسـوگم وداغدارخویشـم
در دل نبـود ُامیـد تغییــر ............ زندانـی این حصار خویشم
«سـینا» تـو کجا وبال پرواز ............ مهجور من از تبار خویشم
رحیم سینایی 7/6/1388
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر