حاصل روزهـــــام
دلتنــگی ........چون ندیدم ز دوست یکرنگـی
هیچ کس بر لبـش نمــــیآرد........ حـرفــی از دل کلام بی
رنگی
***
چشمهی
آسمــــانمان خوشید ........درعطش ماند دشت وصحرامان
اشک از چشــمهایمان جوشید ........ چون نمانده امید فـــردامان
***
کرکس مرگ پر گشوده به دشت........ هیچ کس را مجــال آوا
نیست
لب ســاحل ببین که
جان دادند........ این نهنگان ومیـل دریا
نیست
***
جنگلم سوخت چشمهام
خشکید........ باغســـارانم از عطش مُردند
تن بیجان ســــــــروهایم
را........ چون صلیبــی به گورها بُردند
***
موسیقی نیست در رگ
جوبـــار........ باد آواز شـــــوم میخواند
برلب چشمه بیـد
خشــــکیده........مثل نقشی به بــُــوم میماند
***
سایه مرگ هر طرفت پیداســت........ هیچ کس را گریز گاهی نیست
حاصل از روزهام دل تتنـــگی........ آتش سینه مُرد
وآهــی نیست
***
باز« سینا » دوباره میخوانــــد ........ غزل نابِ پُر تب و ســـو زی
کاشکی دولت خـــزان
بـــرود........با حضور سپاه نــــــوروزی
رحیم سینایی 1389/9/4
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر