باران بی حاصل

از فرصتِ ایامِ من ،امروز هم طی                       اینک ،قطارِ عمرِ من هم وارد دی شد

دیریست دیگر روزهای عمر خالی ماند                هرچند باغ غوره‌ام انگورو پس می شد

ردّی نمانده از نشاط و شور در کوچه                   شادیمان در امتداد ایده‌ی وی شد

رخصت نمی یابم که حرف تاز‌ه‌ای گویم                 چونان گذشته شرح دردم ناله ی نی شد

دنیا دگرگون گشت امّا ما همان ماندیم                  از ذهنمان رفته است که کی آمد وکی شد

باران بی حاصل چه می باری تو بر این خاک         در این خیالی که کویرت خطه‌ی ری شد؟

«سینا» چه حاصل بر سرای بسته کوبیدن            غم چاره‌اش با باده کن امروز هم طی شد

رحیم سینایی 11/بهمن/1392