من
از باغ زرد خـزان آمــدم // ولی در دلم باز امیـــد هاست
اگر چه درختان همه زرد پوش // ولی سبزی سرو نازم به جاست
اگر چه درختان همه زرد پوش // ولی سبزی سرو نازم به جاست
***
به من مژده میداد آزاد ســرو // مخور غصه گر باغِ بی برگی است
پس این خزان غم انگیز و سرد // قبـــای تن باغ بی زردی اسـت
به من مژده میداد آزاد ســرو // مخور غصه گر باغِ بی برگی است
پس این خزان غم انگیز و سرد // قبـــای تن باغ بی زردی اسـت
***
ندانم
چـرا حس تلخی عجیب // درون دلم جاودانــی شده
در
این روزگار پُر از بغض و کین // همه روزهایم خزانی شده
***
اگـر
چه دورن دل امید هاست // که فردایمـان روزگـار بهیست
ولیکن
خـرد گویـدم گاه گـاه // مشو دلخوشِ آب ،کوزه تهیست
***
سراسر
کشاکش شد ایام عمر // پُـر از بیم و امیــد های دراز
نه
دیگر نشان مانده از اعتقاد // نه ردّی زایمان که خوانم نماز
رحیم سینایی 29 دی
1395
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر