جايگاه بلند تو

درون سینه‌ی من دیشب , امید روی تو دیدن بود

امید بوسه‌ی شوق انگیز , ز گونه های تو چیدن بود

نبود بخت مرا یاور , نیامدی تو به دیدارم

به جایگاه بلند تو , مرا نه دست رسیدن بود

چگونه چشم بپوشم من , ز رویت ای گل زیبا رو

هزار چشم طمع دیدم , که در هوای تو دیدن بود

چه سرنوشت غم انگیزی , برای من وتو جاری شد

که عاشقیم و جدا از هم , و حکم ما نرسیدن بود

غزال چابک مشکین چشم , فتاده پای به بند اینجا

امید در دل و پا در بند , تلاش او به رهیدن بود

به باغ آمدم و دیدم , درخت جامه‌ی نو دارد

بنفشه سر زده از خاک و , به سبزه میل لمیدن بود

صدا زدم ای ساقی , بریز باده به جام من

نریخت باده خمارم کرد , بهانه‌اش نشنیدن بود

غروب آمده‌ام ساحل , افق شده خونین رنگ

پرید رنگ افق , مهتاب , در آستان دمیدن بود

برفت عمر گران «سینا» , نداد دور زمان کامم

نشست جغد به بام ما , در او نه عزم پریدن بود .

رحیم سینایی 19 اردیبهشت 1397