پنجشنبه، دی ۲۷، ۱۳۹۷

گلهای وفا

در عمق نگاه تو ردی زِ وفا دیدم .
در خانه ی قلب تو آیین صفا دیدم .
بر تیره شبم جانا چون ماه تو تابیدی.
در حلقه‌ی آغوشم  آرام تو خوابیدی .
صد بوسه‌ی شوق انگیز ازخال لبت چیدم .
من شعله‌ی شادی را درچشم تو میدیدم .
خوشحال از این بودم تنهایی من کوچید.
زیرا که لبان من لب های ترا بوسید .
از کینه گذر کردی با آن دل پر مهرت .
این کرده‌ی شیرینت آموخت بمن عبرت.
دیشب چه خیال انگیز با لحظه گذرکردیم .
در گرمی یک آغوش تا عشق سفر کردیم .
زیبایی دیشب را از لطف خدا دیدم .
از باغ دو چشمانت گلهای وفا چیدم .
رحیم سینایی 13/مهر/1394

پنجشنبه، دی ۲۰، ۱۳۹۷

نازک آرای خيال

در بهاری دلکش
دردل جنگل سبز
توی یک کلبه‌ی دور
روی یک بستر نرم
لب تو می بوسم
شهد گلفام لبت می‌نوشم
جامه‌ی بوسه به یاس تن تو می‌پوشم
وچنان ساقه‌ی نیلوفر باغ
به سهی سرو قدت می‌پیچم
وصدای نفس تند تو در کلبه چنان می ‌پیچد
که سکوت شب جنگل را هم می‌شکند
وسپس
تن تو سُست وکِرخت
توی آغوش من مست زِ وصل
مثل ماهی که جدا گشته از آب
بی‌رمق می‌افتد
من به آرامی باریدن برف
با سرانگشت نوازشگر خویش
ابرخیس و سیه موی تُرا
که پریشان شده و چهره‌ی گلرنگ تُرا پوشاندست
در پس صبح بناگوش تو پنهان سازم
سرخوش از نشئه‌ی وصل
خیره در جلوه جاودیی چشمان خُمارت گردم
نیک میدانی تو
ازفریبایی این شام دل انگیز دلم می‌لرزد
با خودم می گویم 
نازک آرای خیال من شاعر هم نیز
به دوصد بوسه‌ی مهتاب رُخی می ارزد .
رحیم سینایی 20/دی /1397