پنجشنبه، تیر ۱۰، ۱۴۰۰

باران دگر نبارد

 باران دگر نبارد بُستان کویر گشته                از باغبان اثر نیست گویا اسیر گشته

اُمّید بر چه بندی در این سرای ویران            جایی که پیر و بُرنا رسماَ صغیر گشته

اندیشه شد سِتَروَن وقتی عقیده آمد              تغییر کی توان داد جاهل که پیر گشته

بر نابلد سپردی هر کار ساده و سخت            پس شکوه کم نما که نادان دبیر گشته

وقتی که با تعصّب راه خِرَد ببستی                  آن زیر دست سالوس بر تو مدیر گشته

از درس دل بریدی کاسب شدی و دلال         مالت فزون شد اما روحت فقیر گشته

«سینا» چه مایه گفتی راه خرد بپیما                پندت اثر کند بر، آن کو خبیر گشته

رحیم سینایی 29/خرداد/1400