اوج جاذبه

دانی که زندگانی من هم برای توست

تنها نه من که خلق مرادش هوای توست

من همنشین گریه و آه شبانه‌ام

لبخند صبح و باد صبا آشنای توست

یک نقطه بین من و تو مانده‌ست مشترک

دل آسمان پُر از تب

دل آسمان پُر از تب, نگه ســـتاره بی‌سو 

تو به گوش کودک دل , سخنی وقصّه‌ای گو 

دل ساده‌ی مرا تو به کدام ســـو کشاندی 
که به هر جهت روم من , نکند به غیر تو رو