جمعه، فروردین ۱۵، ۱۳۹۹

موسیقی‌دان

موسیقی‌دانی اندر این گوشه
درکنار است ساز بی‌سیمش
با نگاهی که مملو از تلخیست
دید برگی نخورده تقویمش
***
بُردنش عزلت فراموشی
و بریدند سیم سازش را

و نداد فرصتش تا او
زند آهنگ دلنوازش را
***
روح بی‌تاب و طبع و سرشارش
مانده در حصر خانگی محصور
ای دریغا که بحر ناآرام
شده در قاب برکه‌ای مجبور
***
موسیقی‌دان بی سرانجامم
بانگ سازت سُرود آزادی
رَود ایّام تلخ و می‌ماند
ساز تو توی ذهن آبادی
رحیم سینایی15/فروردین/1399

هیچ نظری موجود نیست: